Türkiye’de siyaset, güçlü söylemler ve kararlı duruş üzerine inşa edilir. Ancak ana muhalefet başta olmak üzere siyasi partilerin erken seçim talebini sessizce rafa kaldırması, iktidara altın tepside fırsat sunmak anlamına geldi.

Aylarca “bu iktidar gitmeli” diyerek meydanlarda konuşan, ekonomik kriz ve demokrasi taleplerini dile getiren muhalefet, şimdi “bekleyelim, zamanı gelince” tavrına bürünmüş durumda. Bu geri adım, sadece siyasi mücadeleyi zayıflatmakla kalmadı; değişim umudu taşıyan milyonlarca seçmeni de hayal kırıklığına uğrattı.

AKP ise bu sessizlikten azami şekilde yararlanıyor. Erken seçim baskısının ortadan kalkması, iktidara zaman kazandırdı. Bu süre zarfında hem ekonomiyi toparlama algısı yaratmak hem de kendi tabanını yeniden motive etmek için adımlar atıyor. Muhalefetin bu suskunluğu, iktidarın “istikrar” söylemini güçlendirdiği gibi, olası değişim rüzgarını da durdurdu.

Siyasette zaman, en önemli silahlardan biridir. Muhalefet bu silahı kendi elinden düşürdü. Erken seçim talebini bırakmak, rakibin ekmeğine yağ sürmekten başka bir şey değil. Halkın beklentisini, öfkesini ve değişim isteğini soğutmak ise siyasi bir intihardan farksızdır.